รีวิว Rampant นครนรกซอมบี้คลั่ง
แนะนำหนังแนวในจินตนาการ เรื่องนี้มีเรื่องราวเกี่ยวกับการระบาดของซอมบี้ มีชื่อว่า Rampant หรือ นครนรกซอมบี้คลั่ง ภาพยนตร์แนวยอดเยี่ยมรู้วิธีที่จะคว้าตัวคุณไว้ที่คอและดึงคุณเข้าสู่โลกของพวกเขา พวกเขาดึงดูดคุณด้วยรสชาติเล็กๆ น้อยๆ ของสิ่งที่จะเกิดขึ้น ต้องดูห้ามพลาด ที่ ดู หนัง ออนไลน์
และหากสิ่งนั้นกระทบโลกของคุณในครั้งแรก แสดงว่าคุณคือพวกเขาทั้งหมด Rampant จากผู้กำกับ Sung-hoon Kim เริ่มต้นสิ่งต่างๆ ด้วยความเร็ววาร์ป เราพุ่งขึ้นจากการถูกซอมบี้กัดกลายเป็นผู้ชายที่บ้านซึ่งแสดงอาการ ไปจนถึงอาละวาดจากซอมบี้เต็มตัวในเวลาประมาณสามนาที แต่ Rampant ไม่สามารถรักษาสัญญาแรกได้ และพลังงานที่ปะทุออกมาก็หายไปและกลับมาพอดีและเริ่มต้นเท่านั้น ติดตามการรีวิว ที่ รีวิวหนังที่ไม่เหมือนใคร
รีวิว Rampant นครนรกซอมบี้คลั่ง
ในภาพยนตร์เรื่องนี้เกิดขึ้นในเกาหลีในยุคโชซอน ในการกระทำของ “การทูต” กษัตริย์ (Eui-sang Kim) ได้มอบลูกชายของเขา Prince Ganglim (Hyun Bin) ให้กับจักรพรรดิ Qing มกุฎราชกุมาร (แทวู คิม) ลูกชายคนโตของเขาเห็นการทุจริตมากเกินไปในราชสำนักของบิดาและนำไปสู่การก่อกบฏอย่างลับๆ ดังนั้น กบฏของเจ้าชายจึงได้พบปะกับพ่อค้าอาวุธชาวดัตช์เพื่อจัดหาอาวุธสำหรับการจลาจล และถูกขังอยู่บนเรือของพ่อค้าอาวุธคือชายที่ติดเชื้อในกรง – ผู้ป่วยของ Rampant เป็นศูนย์ ดูได้ที่ หนังแนวลุ้นระทึก
และรัฐมนตรีสงครามของราชสำนัก (จางดงกอน) ใช้การติดเชื้อไวรัสเพื่อทำให้อาณาจักรวุ่นวายเพื่อให้เขาสามารถขึ้นครองบัลลังก์ได้ เจ้าชาย Ganglim กลับมาท่ามกลางความโกลาหล ซึ่งตอนนี้กำลังระบาดของซอมบี้อย่างเต็มรูปแบบ เจ้าชายกังลิม จอมเจ้าชู้ ตื้นเขิน เจ้าชู้ ยังเป็นนักรบที่ดุร้ายที่สุดในราชอาณาจักร และเขาต้องการทักษะในตำนานเพื่อช่วยเหลือหญิงม่ายของพี่ชาย (และลูกในท้อง) เขาเข้าร่วมโดยกลุ่มกบฏผู้สูงศักดิ์ที่ชั่วร้ายในการเอาชนะโรคระบาดซอมบี้และยุติการทุจริตทางการเมืองของโชซอน
ในวัฒนธรรมป๊อป ปลายยุค 2000 เป็นเรื่องเกี่ยวกับแวมไพร์ และในที่สุดพวกเขาก็ยกสปอตไลท์ให้กับภาพยนตร์ซอมบี้ ละครโทรทัศน์ และวิดีโอเกม ในปี 2019 รู้สึกเหมือนว่าเราได้เห็นซอมบี้ทุกประเภทเท่าที่จะจินตนาการได้ และการทำให้เราตื่นตาตื่นใจกับสิ่งใหม่ๆ รีวิวหนังจินตนาการ ภาพยนตร์ซอมบี้ที่เป็นของแข็งไม่จำเป็นต้องโยนสิ่งที่เป็นต้นฉบับมาให้เราตราบเท่าที่มันให้ความตื่นเต้นอย่างดุร้ายหรือธีมที่กระตุ้นความคิด เราต้องการให้ภาพยนตร์ซอมบี้ของเราเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ทำรายได้ หรือแสดงให้เราเห็นโลกผ่านเลนส์ใหม่
และ Rampant ไม่ได้ขึ้นอยู่กับงานเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม สิ่งที่นำเสนอคือความตื่นเต้นเล็กน้อย ภาพจริงที่สะดุดตา และจังหวะที่ไม่สม่ำเสมอ ปัญหาใหญ่ของหนังเรื่องนี้คือตัวละครที่ไม่สุภาพและจังหวะที่ว่องไว Rampant จะได้รับบริการอย่างดีจากบรรณาธิการที่ตัดแต่งไขมันเล่าเรื่อง ไม่มีใครในทีมนักแสดงที่ก้าวข้ามขีดจำกัดของบทบาททั่วไปของพวกเขาเช่นกัน ส่วนโค้งของตัวละครของ Prince Ganglim นั้นแบนราบและเป็นตัวเลขที่จังหวะทางอารมณ์ของภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ได้รับการตอบรับ
รีวิว Rampant นครนรกซอมบี้คลั่ง
ในการดูตัวละครวางแผนและวางแผนการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองจะไม่น่าตื่นเต้นเท่าการได้เห็นการบุกรุกของซอมบี้ ปัญหาอยู่ที่ภาพยนตร์เรื่องนี้ใช้เวลานานก่อนที่จะทำให้เราลงมือทำ เวลาหยุดทำงานไม่รู้สึกเหมือนกำลังเพิ่มความรุนแรงต่อช่วงเวลาที่สำคัญ ความสนุกครึ่งหนึ่งของรถไฟเหาะคือความเบิกบานใจที่คุณสัมผัสได้ขณะลอยขึ้นสู่ท้องฟ้าอย่างช้าๆ Rampant ล้มเหลวในการถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกแบบนั้น และเนื่องจากฉันไม่ได้ลงทุนในตัวละคร ฉันไม่เคยรู้สึกถึงส่วนได้เสียในการต่อสู้เพื่อชีวิตและความตาย สามารถรับชม ดูหนังใหม่
สำหรับการระบาดของซอมบี้ สิ่งที่ขาดในความคิดริเริ่มนั้นชดเชยด้วยภาพจริงที่น่าสยดสยองและความโหดเหี้ยมเลือดเย็น ภาพยนตร์เรื่องนี้เรียกสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ว่าปีศาจ แต่ดูเหมือนพวกมันจะเป็นลูกผสมระหว่างแวมไพร์/ซอมบี้ พวกมันถูกแสงแดดทำร้ายและไปซ่อนตัวหลังจากพระอาทิตย์ขึ้น แม้ว่าร่างกายจะประพฤติตัวเหมือนซอมบี้ทั่วไป พวกมันเดินเซ ร่อนเร่ และวิ่งข้ามสิ่งกีดขวางขณะล่าเหยื่อ และสิ่งที่พวกเขาขาดความฉลาดก็ชดเชยด้วยจำนวนที่ล้นหลาม
การแต่งหน้าแบบซอมบี้ดูน่ากลัวมากสำหรับนักแสดง เมื่อกัดเพียงครั้งเดียว ร่างกายที่ติดเชื้อจะบิดเบี้ยวในมุมที่ไม่เป็นธรรมชาติในขณะที่เหยื่อน้ำลายไหลและถ่มน้ำลาย การโจมตีของซอมบี้ทุกครั้งทำให้เกิดความรุนแรงและการนองเลือดที่ทำให้ผู้ชมได้รับสิ่งที่พวกเขาต้องการ
เครื่องแต่งกายและการออกแบบการผลิตที่โดดเด่นของ Rampant ช่วยยกระดับฉากที่โกรธจัด ไม่มีอะไรจะดีไปกว่าการดูฝูงซอมบี้ที่หิวกระหายในชุดฮันบกในขณะที่พวกมันพุ่งทะยานผ่านลานพระราชวัง ผู้ออกแบบเครื่องแต่งกาย Sang-gyeong Jo สวมชุดพระราชาของราชสำนักอย่างเต็มที่ แต่ทำงานได้ดียิ่งขึ้นไปอีก ทำให้เจ้าชาย Ganglim และพวกกบฏของเขาดูเหมือนลามกอนาจาร การถ่ายทำภาพยนตร์ที่เน้นของซองแจลีจับท่าเต้นแอคชั่นที่เป็นตัวเอกได้อย่างดี ไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะมีหลายสิ่งที่เกิดขึ้นบนหน้าจอ
และ Rampant เป็นหนังซอมบี้ที่น่าจับตามองพร้อมช่วงเวลาที่น่าตื่นเต้น แต่ถูกลดทอนด้วยจังหวะที่ไม่ค่อยดี อักขระบางกระดาษ และการเขียนที่ไม่ได้รับแรงบันดาลใจ สคริปต์ขาดความลึกซึ้งทางอารมณ์ที่จะรวมฉากที่สามที่มืดมนไว้ด้วยกัน และการสร้างฉากที่ช้าจะทำให้โมเมนตัมของภาพยนตร์เรื่องนี้หายไป
รีวิว Rampant นครนรกซอมบี้คลั่ง
ซึ่งทาง Rampant ไม่เคยตกเป็นเหยื่อของภาพยนตร์แนวเดียวกัน ภาพนี้ใช้สถานที่อย่างจริงจังและใช้ธีมที่มีพื้นฐานและการออกแบบการผลิตระดับแนวหน้าเพื่อสานเรื่องราวที่มุ่งมั่นที่จะแกะสลักเฉพาะในประเภทแม้ว่าจะสั้นก็ตาม กระดูกของภาพยนตร์เรื่องนี้มีเนื้อไม่เพียงพอที่จะสร้างความพึงพอใจให้กับผู้ชมที่ไม่ใช่หนังซอมบี้ที่ตายยาก และแทบจะไม่เพียงพอที่จะสนองคนที่เป็น ติดตามการรีวิวของเราเพิ่มเติมได้ที่ รีวิวหนัง
ในสองปีหลังจากภาพยนตร์ซอมบี้เรื่อง Train to Busan ที่โดดเด่น ประเทศเกาหลีใต้ก็มาพร้อมกับภาพยนตร์ซอมบี้เรื่อง Rampant อีกเรื่องที่น่าจดจำอย่างยิ่ง แทนที่จะลอกเลียนแบบแนวคิดของสมัยก่อน Rampant เดินออกจากเส้นทางที่พ่ายแพ้และผสมผสานองค์ประกอบหนังสยองขวัญที่ดึงดูดใจเข้ากับนิยายอิงประวัติศาสตร์
และเรื่องการเมือง เรื่องราวเกิดขึ้นในยุคสมัยที่อาณาจักรโชซอนถูกควบคุมโดยราชวงศ์ชิง ทายาทปรากฏว่าก่อการจลาจลต่อต้านพ่อของเขาเองซึ่งถูกรมต.ทหารบงการ เมื่อการทรยศถูกเปิดเผย พันธมิตรและตัวเขาเองตัดสินใจฆ่าตัวตาย โดยทิ้งภรรยาที่ตั้งครรภ์ไว้เบื้องหลัง ความปรารถนาสุดท้ายของเขาคือการที่ภรรยาที่ตั้งครรภ์ของเขาถูกพาตัวไปยังที่ปลอดภัยในประเทศจีน
และพี่ชายที่เหินห่างของเขาเดินทางจากจีนไปยังโชซอนเพื่อดูแลเธอ เมื่อมาถึง พี่ชายที่เหินห่างก็ตระหนักว่าโรคระบาดประหลาดที่เกิดจากเรือสินค้าต่างประเทศกำลังหลอกหลอนประเทศและลามไปเหมือนไฟป่า เขามีภารกิจที่ท้าทายเพื่อเอาชีวิตรอดจากการโจมตีของเหล่าอมตะ ช่วยภรรยาที่ตั้งครรภ์ของพี่ชายที่เสียชีวิตไปแล้ว และท้าทายรัฐมนตรีกระทรวงการทหารที่ต้องการโค่นราชวงศ์และยึดอำนาจ ในเวลาเดียวกัน เขาต้องทำลายล้างฝูงซอมบี้ เป็นผู้นำของชาวบ้านที่ทุกข์ทรมาน และในที่สุดก็ค้นพบตัวตนของเขาเอง
มีองค์ประกอบมากมายที่ทำให้ภาพยนตร์ยอดเยี่ยมเรื่องนี้มีความบันเทิงตั้งแต่ต้นจนจบแม้จะใช้เวลานานอย่างน่าประหลาดใจที่หนึ่งร้อยยี่สิบเก้านาทีก็ตาม บริบททางประวัติศาสตร์เป็นของจริง ซับซ้อน และน่าหลงใหล การตั้งค่าดูมืดมนหรือน่าเกรงขาม เอฟเฟกต์พิเศษนั้นน่าดึงดูดและน่าทึ่ง เอฟเฟกต์เสียงจะหลอกหลอน
ตัวละครมีความลึก
และสนุกที่สุดที่โรงภาพยนตร์ในพื้นที่ของคุณ ตัวละครมีความลึกและการพัฒนา การแสดงมีความหลากหลายและโดดเด่น เรื่องราวมีการพลิกผันมากมายโดยไม่สูญเสียตัวเองในโครงเรื่องย่อยที่ไม่จำเป็น องค์ประกอบสยองขวัญนั้นเต็มไปด้วยเลือด ไดนามิก ดูหนังสนุก ๆ ได้ที่ ดูหนัง คมชัด
และหลอนซึ่งทำให้เป็นส่วนผสมที่ยอดเยี่ยม ฉากแอ็กชันรวมถึงซีเควนซ์ศิลปะการต่อสู้ การต่อสู้ด้วยปืน รวมถึงการเผชิญหน้าครั้งยิ่งใหญ่กับนักธนู องค์ประกอบที่น่าทึ่งในภาพยนตร์ได้รับการปรับแต่งและทำให้หนังสยองขวัญเรื่องนี้มีความลึกซึ้งทางอารมณ์และสติปัญญาที่ผิดปกติ
ไม่ต้องสงสัยเลยว่า Rampant เป็นหนังสยองขวัญที่ดีที่สุดแห่งปีและติดตามกระแสร่วมสมัยของหนังสยองขวัญของเกาหลีใต้ที่โดดเด่น เช่น The Wailing ที่น่าขนลุก ลึกลับ และเหนือจริง หากคุณไม่มีโอกาสได้ชมภาพยนตร์เรื่องนี้ในโรงภาพยนตร์ในพื้นที่ของคุณ
ซึ่งสนับสนุนการผลิตภาพยนตร์ฮอลลีวูดเรื่องไร้สาระ ให้ซื้อฉบับจริงของผลงานชิ้นเอกนี้เพื่อสนับสนุนทุกคนที่เกี่ยวข้องในโครงการอันยิ่งใหญ่นี้ เพื่อให้แน่ใจว่าเราจะได้ชมภาพยนตร์ที่มีคุณภาพใกล้เคียงกันใน อนาคต. แม้ว่าคุณจะไม่ชอบหนังสยองขวัญโดยทั่วไปหรืออาจพบว่าหนังซอมบี้ผิวเผินเป็นพิเศษ ลองเปิดใจและสนุกกับภาพยนตร์เรื่องนี้ให้เต็มที่และลืมซีรีส์อเมริกันที่ซ้ำซากจำเจอย่าง The Walking Dead ที่ไม่อาจเทียบได้ ผลงานชิ้นเอก.
ความรู้สึกหลังดูจบ ที่มีให้สำหรับเรื่องนี้
ฉันรักภาพยนตร์เกาหลีใต้ (และภาพยนตร์ประเทศอื่นๆ ในเอเชีย) และฉันเป็นคนคลั่งไคล้ภาพยนตร์โดยทั่วไป แต่ฉันไม่ใช่นักวิจารณ์ จากที่กล่าวมา ไม่มีใครต้องเป็นนักวิจารณ์ที่บังคับตัวเองในหนังซอมบี้อาละวาดจำนวนมากนี้!
ตั้งอยู่ในยุคกลางของพระราชวัง / เมืองโชซอนเกาหลี RAMPANT เป็นเกมฆ่าซอมบี้ Sword & Horde มันทำให้ผมนึกถึงภาพยนตร์เรื่อง ‘Legend of the 7 Golden Vampires’ ในปี 1974 ที่นำแสดงโดยปีเตอร์ คุชชิง, เดวิด เจียง และจูลี่ เอจ; ยกเว้นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับแวมไพร์
แนวความคิดของภาพยนตร์เป็นแนวคิดที่ดีและสิ่งที่เราได้เห็นคือภาพยนตร์ที่สนุกสุดๆ ที่มอบทุกสิ่งที่คุณ/ฉัน/เราคาดหวังในภาพยนตร์ Zombie slasher แน่นอนว่ามันไม่มีที่ไหนที่ใกล้จะดีเท่ากับ ‘Train To Busan’ (ขอให้เราพูดจริงเถอะ…หนังซอมบี้ของเกาหลีเรื่องใดจะแซงหน้าผลงานชิ้นเอกนั้นได้หรือไม่)
แต่มันนำเสนอเรื่องราวของซอมบี้จากรูปลักษณ์ที่ต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ไม่มีการแสดงที่ชนะรางวัลออสการ์ มีแต่การแสดงที่หนักแน่นและมีอารมณ์ขันเล็กน้อย และการกระทำที่น่าสะพรึงกลัวมากมาย คุณรู้ว่ามันจะจบลงอย่างไร เพราะ…เอ่อ…คุณทำไปเถอะ! ความสนุกอยู่ที่การเฝ้าดูทุกสิ่งที่ขวางหน้า พูดง่ายๆ ก็คือ …Fantastic Film Fun สำหรับแฟนหนังประเภทนี้!
มาเผชิญหน้ากัน ภาพยนตร์ซอมบี้ทุกวันนี้มีค่าเล็กน้อยเป็นโหล ส่วนใหญ่ดูเหมือนว่าพวกเขาใช้งบประมาณเพียงเล็กน้อยเท่านั้น! แต่สิ่งนี้ชัดเจนว่ามีงบประมาณที่เหมาะสม ซึ่งเป็นการเริ่มต้นที่ดี แต่สิ่งที่แปลกใหม่ที่สุดเกี่ยวกับหนังซอมบี้เรื่องนี้ก็คือ ไม่ใช่แค่ภาษาเกาหลีเท่านั้น
แต่ยังเป็นฉากในยุคกลางอีกด้วย นั่นทำให้ความพยายามนี้มีบรรยากาศแปลกใหม่และช่วยให้พบปัญหาบางอย่าง ดูเหมือนว่าหนังจะถือว่าผู้ชมรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมเกาหลี แต่ฉันไม่สามารถตำหนิหนังเรื่องนั้นที่มืดมนในพื้นที่เหล่านั้นได้
เนื่องจากภาพยนตร์เรื่องนี้มุ่งเป้าไปที่ผู้ชมชาวเกาหลี โครงเรื่องหลักมีจุดพล็อตที่สับสนเล็กน้อย แต่ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของภาพยนตร์คือครึ่งแรกเคลื่อนไหวช้ามาก ด้วยบทสนทนาที่ไม่รู้จบและแอคชั่นซอมบี้ตัวน้อยล้ำค่า อย่างไรก็ตาม สิ่งต่างๆ ดีขึ้นในครึ่งหลังของภาพยนตร์
ซึ่งจู่ๆ ซอมบี้แอคชั่นก็ระเบิดออกมาและวิ่งไป… ก็… อาละวาดจนถึงตอนจบ แอ็คชั่นซอมบี้อาละวาดทั้งหมดนี้ทำได้ค่อนข้างดี และมันก็คุ้มค่าที่จะผ่านครึ่งแรกที่ช้ามากของภาพยนตร์ เห็นได้ชัดว่าปัญหาที่ฉันพูดถึง นี่ไม่ใช่ความพยายามที่ดีที่สุดในประเภทซอมบี้ทั้งหมด แต่แฟนซอมบี้ควรพบว่ามันคุ้มค่าที่จะดู ทุกท่านสามารถติดตามการรีวิวของเรา แบบไม่ขาดช่วงได้ที่ รีวิวหนังในจินตนาการ
